حوا

صبح 

آفتاب مرداد 

هذیان سیگار 

سکوت شب 

عقربه های دونده 

تپش قلب 

تپش ذهن 

آه....حوا بوسه ای از دهانت بده 

آنچه خوردی چه طعمی داشت؟

میل

من، تو 

سفید، سیاه 

هزار طیف رنگ 

از من تا سفیدی تو 

                        و کمی میل به ما.

یادم کن

یادم کن بسان پرنده ای که 

جفتش را بی وقفه پرواز کنان می جوید 

بی آنکه بداند جفتش در زمستان مرده است.... 

نیما.

مرده صفت

صبح در هذیانی دوستت میدارم 

شب در چشمه ی من  

قنات تو می کندم 

آهای ای مرده صفت 

خرده ی نامت هنوز 

معنی صبح و شب است. 

فکر من

روزها فکر من این است 

با زغالم 

سیب سرخی بکشم.